Η χειρουργική θεραπεία του καρκίνου του μαστού περιλαμβάνει επεμβάσεις στο μαστό με σκοπό την αφαίρεση της βλάβης. Η γιατρός πραγματοποιεί την σύγχρονη μορφή μαστεκτομής, με διατήρηση θηλής & θηλαίας άλω με άμεση αποκατάσταση, όπως επίσης και την τεχνική σήμανσης μη ψηλαφητών βλαβών ROLL (Radioguided Occult Lesion Localization). Οι επιλογές επίσης περιλαμβάνουν την ευρεία τοπική εκτομή και την μαστεκτομή .
Αναλυτικές πληροφορίες γις θεραπευτικές επεμβάσεις μαστού θα βρείτε εδώ.
Θεραπεία του καρκίνου του μαστού
Η θεραπεία του καρκίνου του μαστού εξατομικεύεται για κάθε γυναίκα και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:
- Το στάδιο και το βαθμό κακοήθειας του καρκίνου
- Την ηλικία της γυναίκας
- Εάν είναι προ- ή μετεμμηνοπαυσιακή
- Το μέγεθος του όγκου
- Την ύπαρξη ή μη ορμονικών υποδοχών.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που διαθέτουμε είναι οι εξής:
- Χειρουργική επέμβαση
- Ακτινοθεραπεία
- Χημειοθεραπεία
- Ορμονοθεραπεία.
Ο καρκίνος του μαστού βασικά αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να αφαιρεθεί. Κατά την επέμβαση αφαιρείται μέρος (ογκεκτομή) ή ολόκληρος ο μαστός (μαστεκτομή). Στην περίπτωση της μαστεκτομής είναι δυνατή η αποκατάσταση του μαστού, δηλαδή η δημιουργία τεχνητού μαστού είτε ταυτόχρονα με την επεμβαση εκτομής (άμεση αποκατάσταση) είτε κάποιους μήνες μετά την επέμβαση (καθυστερημένη αποκατάσταση).
Σε κάποιες περιπτώσεις, όταν ο όγκος είναι μεγάλος, προτιμάται καταρχήν θεραπεία με χημειοθεραπεία, προκειμένου να μειωθεί σε μέγεθος και να διευκολυνθεί η χειρουργική επέμβαση (νέο-επικουρική θεραπεία).
Η ακτινοθεραπεία, η χημειοθεραπεία και η ορμονοθεραπεία είναι ουσιαστικά θεραπείες πρόληψης για την αποφυγή υποτροπής της νόσου. Συγκεκριμένα η ακτινοθεραπεία καταστρέφει τοπικά τα καρκινικά κύτταρα που πιθανώς να έχουν απομείνει μετά την επέμβαση και μπορεί κάποια στιγμή στο μέλλον να προκαλέσουν τοπική υποτροπή στο μαστό ή στους λεμφαδένες.
Αν η πιθανότητα υποτροπής του όγκου ή μετάστασης είναι μικρή δεν απαιτείται περαιτέρω συστηματική θεραπεία. Αν όμως βάσει του σταδίου και των βιολογικών χαρακτηριστικών του όγκου, η πιθανότητα υποτροπής ή μετάστασης είναι υπαρκτή, τότε συστήνεται χημειοθεραπεία. Η χημειοθεραπεία συνίσταται στη χορήγηση ειδικών φαρμάκων, τα οποία κυκλοφορούν σε όλο τον οργανισμό και σκοπό έχουν να σκοτώσουν καρκινικά κύτταρα που μπορεί να έχουν “ξεφύγει” στη γενική κυκλοφορία ή σε άλλα όργανα του σώματος.
Η ορμονική θεραπεία συστήνεται όταν οι υποδοχείς οιστρογόνων και προγεστερόνης είναι θετικοί και βοηθά επίσης στην πρόληψη μιας πιθανής μελλοντικής υποτροπής. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούμε επίσης ειδικές στοχευμένες θεραπείες με μονοκλονικά αντισώματα, όπως το trastuzumab, στις περιπτώσεις που οι υποδοχείς του HER2 είναι θετικοί.
Θεραπευτικές επεμβάσεις μαστού
Θεραπευτικές επεμβάσεις μασχάλης
Κάθε επέμβαση για καρκίνου μαστού πρέπει να περιλαμβάνει τον έλεγχο των λεμφαδένων της μασχάλης. Οι μασχαλιαίοι λεμφαδένες είναι περίπου 20 και αποτελούν την περιοχή που ο καρκίνος του μαστού μεθίσταται καταρχήν. Η διήθηση ή μη των λεμφαδένων αυτών από καρκινικά κύτταρα δίνει πληροφορίες για το στάδιο της νόσου και κατ’ επέκταση και το είδος της θεραπείας που πρέπει να ακολουθηθεί. Αναλυτικές πληροφορίες θα βρείτε εδώ.
Μετά το χειρουργείο
Αμέσως μετά το χειρουργείο οι ασθενείς κινητοποιούνται αμέσως. Από το ίδιο απόγευμα περπατάνε και τρώνε κανονικά. Η διάρκεια της νοσηλείας εξαρτάται από τον τύπο επέμβασης στο μαστό και τη μασχάλη, από τα συνοδά προβλήματα υγείας που μπορεί να έχει η ασθενής και από την επιθυμία της. Σε γενικές γραμμές οι περισσότερες ασθενείς επιστρέφουν εντός 1-2 ημερών στο σπίτι, ακόμα και με τον σωλήνα παροχέτευσης, εφόσον οι ίδιες αισθάνονται άνετα.
Μετεγχειρητικός πόνος
Ο πόνος μετά από τις επεμβάσεις του μαστού είναι ήπιος και όλες οι ασθενείς καλύπτονται με απλά παυσίπονα από το στόμα (πχ. Depon) για τις πρώτες μέρες.
Μετά από το λεμφαδενικό καθαρισμό κάποιες γυναίκες μπορεί να αντιληφθούν πόνο και ένα «κορδόνι» στην περιοχή της μασχάλης. Αυτό προκαλείται από σκλήρυνση των λεμφαγγείων και εμποδίζει την κινητικότητα του βραχίονα. Στην περίπτωση αυτή επιβάλλεται εντατική φυσιοθεραπεία, με την οποία τα συμπτώματα υποχωρούν στους επόμενους μήνες.
Δυσκινησία ώμου
Συνήθως εμφανίζεται με περιορισμό της κινητικότητας του ώμου και είναι συχνότερη μετά από μαστεκτομή και λεμφδενικό καθαρισμό. Απαιτούνται καθημερινά ειδικές ασκήσεις για την υποχώρηση του συμπτώματος.
Οίδημα γύρω από την περιοχή του τραύματος
Συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις κυρίως από τη συλλογή υγρού στην περιοχή της επέμβασης. Συνήθως το υγρό απορροφάται αυτόματα μετά από λίγες μέρες, ή αν έχει τοποθετηθεί σωλήνας παροχέτευσης παροχετεύεται στο συλλέκτη. Εάν η συγκέντρωση υγρού είναι μεγάλη, τότε πρόκειται για «σέρωμα», και απαιτείται η παρακέντησή του με μια βελόνη δια του δέρματος. Η διαδικασία αυτή μπορεί να χρειαστεί γίνει αρκετές φορές κυρίως μετά από λεμφαδενικό καθαρισμό.
Υπαισθησία και αιμμωδία βραχίονα
Συμβαίνει συνήθως μετά από λεμφαδενικό καθαρισμό και σπάνια μετά από βιοψία φρουρού λεμφαδένα, λόγω της διατομής των νεύρων της περιοχής. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι παροδική για κάποιους μήνες, ενώ σπάνια μπορεί να είναι μη αναστρέψιμη.